Kalinka ma już dziesięć miesięcy, a ja coraz częściej siegam pamięcią wstecz.
Widzę tą samą dziewczynkę, a jednocześnie jakże inną:)
Tak mało czasu, a tyle zmian.
Tak nieuchwytne z bliska.
Dlatego lubię przeglądać pamiętnik, zapiski wspomnień, fotografie.
Wówczas osiągam pewien dystans i wyostrzają się wszelkie te zmiany.
Zawsze jednak z pewną nostalgią, a zarazem z nadzieją na wypełnianie kolejnych niezapisanych kart.
Nie zapominając, że ważne jest Teraz.
Oj jak ja się cieszę Dziewczyny, że jesteście:) Teraz jakby bliżej, bo mogę do was wpadać ;)
OdpowiedzUsuńWpadaj kiedy tylko najdzie cie ochota:) My u Was też nie raz zagościmy:)
OdpowiedzUsuńMogę się pod tym podpisać - moja córeczka ma prawie 21 miesięcy, a czuję dokładnie to samo:) I jakie piękne imię ma Twoja córeczka:)
OdpowiedzUsuńA z roku na rok wspomnień przybywa, będzie się w czym przeglądać:)
OdpowiedzUsuńDziękuję, imię Nas oczarowało :)
Cudnie tu ^^ Dobrze mi tu niespotykanie ... Zostaję na dłużej :)
OdpowiedzUsuńPozdrawiam serdecznie, K.
Cieszy mnie to :) Witaj w naszych skromnych progach:)
OdpowiedzUsuń