wtorek, 8 sierpnia 2017

Zaglądam tu pełna wzruszenia i tęskno jakoś za tym, co było.
Dopada mnie syndrom przemijalności, zmiany.

Bardzo bym nie chciała zgubić, stracić, co dla mnie znaczył ten czas .
Jak mnie zmienił, ukształtował, gdy byłam w domu z dziećmi.
Wiem, że juz tak mocno, blisko mnie nie będą . Coraz bardziej niezależne.

Nie są moja własności,osobnym bytem, który trzeba możliwie jak najlepiej wyposażyć,by z odwaga ruszyły w świat.
Na razie ten ich mały świat -przedszkole, za moment szkoła, rówieśnicy.

K. i J. moje dwa światy.


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz